- فاسد کردن
تباه کردن، منحرف کردن، معیوب کردن، پوساندن
معنی فاسد کردن - جستجوی لغت در جدول جو
- فاسد کردن (دَرْ پَرْ وَ دَ)
فاسدساختن. گندانیدن. رجوع به تباه و تباه ساختن شود
- فاسد کردن
مرنجنیدن ویشوفتن کفتن تپاهاندن پوساندن
- فاسد کردن
فاسدٌ
- فاسد کردن
Corrupt
- فاسد کردن
corrompre
- فاسد کردن
merusak
- فاسد کردن
corrompere
- فاسد کردن
corromper
- فاسد کردن
развращать
- فاسد کردن
korrumpieren
- فاسد کردن
korumpować
- فاسد کردن
псувати
- فاسد کردن
corromper
- فاسد کردن
corrumperen
- فاسد کردن
부패시키다
- فاسد کردن
خراب کرنا
- فاسد کردن
দূষিত করা
- فاسد کردن
ทุจริต
- فاسد کردن
kupotosha
- فاسد کردن
yozlaştırmak
- فاسد کردن
भ्रष्ट करना
- فاسد کردن
腐败
- فاسد کردن
להשחית
- فاسد کردن
堕落させる
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آسوده کردن، کنایه از زایاندن مثلاً ماما به سختی او را فارغ کرد، آزاد کردن، بی نیاز کردن
(دَ وَ دَ)
لغت نامه دهخدا
فتنه برپا کردن. یاغی شدن: کاشکی شری و فسادی نکند. (تاریخ بیهقی). بوسهل زوزنی پیش تا از غزنین حرکت کردیم، وی فسادی کرده بود. (تاریخ بیهقی). وکس را زهره نیست که فسادی کند. (فارسنامۀ ابن بلخی) ، لواط کردن: فرشتگان به شهرستان لوط رفتند و آن هفت شهر بود که فساد میکردند. (قصص الانبیاء). با فرزندان ملوک یمن فساد کردی تا پادشاهی را نشایند و این عادت ایشان بود که هرکه با وی کاری زشت کنند پادشاهی را نشاید. (مجمل التواریخ و القصص) ، زنا کردن: سقا با یکی فساد کرده است و چون از آن نتیجه ظاهر شده است آن را اسقاط فرموده است. (انیس الطالبین بخاری) ، نافرمانی و گناه کردن: گفت: خدایا زمین را همه پریان دارند و فساد می کنند. (قصص الانبیاء). رجوع به فساد، فساد پیوستن و فساد انگیختن شود
کم کردن اضافه کردن مقابل افزودن: (از گریبان کاست کردی آنچه در دامن زدی) (سنائی)
ونی کردن نیست کردن از میان بردن نابود کردن نیست کردن از میان بردن
مستقیم کردن (چیزی را) تقویم، درست انجام دادن:) صدق در لغت راست گفتن و راست کردن و عده باشد (اوصاف الاشراف 12)، ترمیم کردن:) بوبکر بفرمود تا راست کردند (باره شهر را (تاریخ سیستان 355)، هموار کردن (خاک زمین)، ژماره کردن کسی برای مباشرت او بلند کردن: مدتی بود تا که گای نداشت پسری راست کرد و جای نداشت (حدیقه 668)، حاضر کردن مهیا ساختن، مقابله کردن (کتاب و مانند آن)
